Ιστορία
11 Μαΐου 1771
Γέννηση
Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, το γένος Πινότση και Υδραία στην καταγωγή, γεννήθηκε στις 11 Μαΐου 1771 στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης. Η μητέρα της Σκεύω (Παρασκευή Κοκκίνη) ταξίδεψε να επισκεφθεί τον σύζυγό της, Σταυριανό Πινότση, ο οποίος είχε φυλακιστεί από τις Οθωμανικές αρχές λόγω συμμετοχής στα Ορλωφικά (1769-1771). Μετά την γέννησή της και τον θάνατο του πατέρα της, μάνα και κόρη επιστρέφουν στην Ύδρα.
1775
Σπέτσες
Μετακόμισαν στις Σπέτσες 4 χρόνια αργότερα, όταν η Σκεύω παντρεύεται για δεύτερη φορά τον Σπετσιώτη καπετάνιο Δημήτριο Λαζάρου Ορλώφ – το Ορλώφ παρατσούκλι της εποχής λόγω συμμετοχής και αυτού στα Ορλωφικά.
H Λασκαρίνα μεγαλώνει στις Σπέτσες με άλλα 8 ετεροθαλή αδέλφια, των οποίων είναι η αδιαμφισβήτητη αρχηγός.
Γάμος
Στα 17 της χρόνια παντρεύεται τον Δημήτριο Γιάννουζα, και στα 30 παντρεύεται τον Δημήτριο Μπούμπουλη. Χάνει και τους δύο συζύγους της σε ναυμαχίες με Αλγερινούς πειρατές, με αποτέλεσμα, στα 40 της χρόνια, να είναι δυο φορές χήρα και μητέρα 7 παιδιών, 3 με τον Γιάννουζα και 4 με τον Μπούμπουλη. Ταυτόχρονα, όμως η Μπουμπουλίνα είναι κληρονόμος μιας τεράστιας περιουσίας σε πλοία, μετρητά και ακίνητα, την οποία καταφέρνει όχι μόνο να διατηρήσει αλλά και να μεγαλώσει. Με τα χρόνια γίνεται μέτοχος σε διάφορα εμπορικά πλοία των Σπετσών και εν συνεχεία κατασκευάζει 3 δικά της, ένα εκ των οποίων ο περίφημος Αγαμέμνων, μια κορβέτα 33 μέτρων και οπλισμού 18 κανονιών, ο οποίος θεωρείται από τα μεγαλύτερα ελληνικά πολεμικά πλοία του 1821.
13 Μαρτίου του 1821
Υψώνει τη σημαία της επανάστασης
Στις 13 Μαρτίου του 1821, η Μπουμπουλίνα υψώνει την προσωπική της επαναστατική σημαία, και την χαιρετά με κανονιοβολισμούς μπροστά στο Παλιό Λιμάνι των Σπετσών. Στις 3 Απριλίου επαναστατούν οι Σπέτσες, πρώτες από όλα τα νησιά, και η Μπουμπουλίνα, επικεφαλής των πλοίων της, και μοίρα του Σπετσιώτικου στόλου πλέουν δυτικά και αρχίζουν την πολιορκία του Ναυπλίου. Πλοία της συμμετέχουν στην πολιορκία και παράδοση της Μονεμβασιάς, ενώ η ίδια συμμετέχει στην μάχη του Άργους καθώς και στην άλωση της Τριπολιτσάς, όπου γνωρίζεται με τον Κολοκοτρώνη και τους υπόλοιπους οπλαρχηγούς του Αγώνα. Αρματώνει και συντηρεί τους ναύτες της και τις οικογένειές τους και αναλαμβάνει να ανεφοδιάσει τους πολιορκούντες στο Ναύπλιο και την Τρίπολη, με αποτέλεσμα να ξοδέψει σχεδόν όλη της την περιουσία στα δυο πρώτα χρόνια του Αγώνα.
1825
Το Τέλος
Το τέλος της Καπετάνισσας των Σπετσών είναι τραγικό, καθώς πέφτει από ελληνικό, και μάλιστα από Σπετσιώτικο βόλι. Το 1825, η Μπουμπουλίνα ζεί πικραμένη στις Σπέτσες, σχεδόν εξόριστη λόγω του εμφυλίου, έχοντας ξοδέψει όλη της την περιουσία στην επανάσταση. Η φιλοπατρία της ωστόσο την ωθεί να προετοιμαστεί με τα εναπομείναντα παιδιά της ώστε να ριχτούν στον καινούργιο αγώνα έναντι του Ιμπραήμ Πασά, ο οποίος είχε ήδη αποβιβαστεί στην Πελοπόννησο. Σκοτώνεται ωστόσο στις 22 Μαΐου σε οικογενειακή συμπλοκή. Ο δεύτερος γιός της από τον πρώτο της γάμο, ερωτεύεται την νεαρή Ευγενία Κούτση. Η οικογένεια της κοπέλας, πρόκριτοι του νησιού, είναι ενάντια στον γάμο καθώς η Μπουμπουλίνα πλέον έχει παραπέσει οικονομικά και η κόρη τους, λέγεται, πως ήταν ήδη λογοδοσμένη. Οι δυο νέοι όμως κλέβονται και κρύβονται στο σπίτι του πρώτου της άντρα Δημητρίου Γιάννουζα. Η Μπουμπουλίνα τρέχει και αυτή από εκεί να δει τι γίνεται όταν, λίγο αργότερα, καταφθάνουν και οι Κουτσαίοι, εξαγριωμένοι με την απαγωγή, η οποία θεωρείται μεγάλη προσβολή σύμφωνα με τα ήθη της εποχής. Η Μπουμπουλίνα, υποστηρίζοντας τα παιδιά, αρνείται να επιστρέψει την Ευγενία και κατά την διάρκεια της τεράστιας λογομαχίας που ακολούθησε, την χτυπά βόλι στο μέτωπο και αμέσως την αφήνει νεκρή. Τα σκληρά και αμείλικτα λόγια της Καπετάνισσας είναι αρκετά να οπλίσουν το χέρι του, άγνωστου λόγω σκότους, δολοφόνου.
Μετά θάνατον
Μετά τον θάνατό της, της απονεμήθηκε ο τίτλος της Ναυάρχου από τον Τσάρο της Ρωσίας Αλέξανδρο Ι, τίτλος μέχρι πρόσφατα με παγκόσμια αποκλειστικότητα για γυναίκα. To 2018, το Ελληνικό Κράτος, αναγνωρίζοντας τον απαράμιλλο ηρωισμό της και την αυτοθυσία της, της απένειμε τον τίτλο της Υποναυάρχου.
